mój mentor Pilch

 

"Jak się rozstawaliśmy natychmiast brakowało tchu. Rozumiesz, jak jego nie było przy mnie (...) był gdzieś daleko, to mnie wszystko bolało. Dusiłam się i wszystko mnie bolało. Po tym duszeniu, kiedyś na początku (...) poznałam, że go kocham."

 Jerzy Pilch,

"Miasto utrapienia"

znów wracam do starych kolaży -  rok 2011 

Kierkegaard mówi prawdę, ja wracam do starych kolaży

"Właśnie wróciłem z miejsca, gdzie byłem duszą towarzystwa, a z ust mych płynęły nieustannie dowcipy, śmiali się wszyscy, byłem podziwiany - ale myślami byłem daleko, na krańcu świata...

Wyszedłem i chciałem się zastrzelić."

Søren Kierkegaard

jeden z moich ulubionych kolaży, rok 2011 

jest we mnie

Jarosław Borszewicz

* * * 

1

 jest we mnie

brama szpitala psychiatrycznego

która zatrzaskuje za sobą

przeszłością

i są we mnie

klamki w szarobiałych drzwiach

których nieobecność

śni mi się do dzisiaj

(...)

2 

jest we mnie

wschód słońca widziany

przez zasłonięte okno mojego pokoju

gdy nie mam pewności

czy to co rozbłyska

nie jest przypadkiem

pierwszym i ostatnim

gromem

(...)

5

 jest we mnie

grudka zamarzniętej ziemi

rzucona na trumnę

nieznanego człowieka

(...)

7 

jest we mnie

pewne miasto

w którym wszyscy normalni ludzie

już dawno popełnili samobójstwo

10

 jest we mnie

śmierć

i jest we mnie

życie

wszystko jest we mnie

i nic we mnie nie ma

Borszewicz, cd.

Mam, mam tomik Borszewicza, co prawda w wersji elektronicznej, ale jest!

(Napiszcie swojego mejla, to podeślę)

MIŁOŚĆ [II]

stało się

kocham

i boję się

śmierci

nie będę niewolnicą żadnej miłości

dzisiaj

"sZAFa"

W najnowszym numerze kwartalnik literacko-artystyczny

"sZAFa"

opowiedział też o mnie :-)

klik!

 (pod koniec tekstu jest błąd, jakoby Lados był jedynie magazynem internetowym)

polecam!

dziękuję!

Indestructible

I'm going backwards through time at the speed of light
I'm yours, you're mine
Two satellites
Not alone
No, we're not alone

A freeze-frame of your eye in the strobelight
Sweat dripping down from your brow
Hold tight
Don't let go
Don't you let me go

And I never was smart with love
I let the bad ones in and the good ones go
But I'm gonna love you like I've never been hurt before
I'm gonna love you like I'm indestructible
Your love is ultra magnetic and
it's taking over
This is hardcore
And I'm indestructible

Hands up in the air like we don't care
We're shooting deep into space
And the lasers split the dark
Cut right through the dark

It's just us we ignore the crowd dancing
Fall to the floor
Beats in my heart
Put your hands on my heart

Borszewicz

***

Dobrze, że jesteś,
bo wczoraj znowu bolało mnie serce,
a ciągle nie mam pomysłu na życie.

Musisz mi pomóc,
bo od szesnastu dni pada deszcz
i życie powoli zaczyna mi się rozmywać.

Miałem iść do dentysty,
ale przybłąkał mi się wiersz o tobie,
no i nie mam go z kim zostawić w domu.

Dobrze, że jesteś,
bo w zeszłym tygodniu „U Fukiera”
śmierć znowu pytała o mnie szatniarza.

Dzwoniłem dzisiaj do ciebie,
ale słuchawka ugryzła mnie w rękę
i pewnie ta rana tak szybko się nie zagoi.

Musisz mi pomóc,
bo jestem zmęczony jak Bóg,
który harował przez tydzień –
i nie stworzył świata…

Jarosław Borszewicz

[ jestem zakochana w tej poezji

nigdzie nie mogę znaleźć tomiku, papierowego,

pachnącego historią wszystkich westchnień przy tych wierszach. ] 

***

bardzo często śni mi się , że kradną mi samochód

czarne serce nocy

latarnie morskie

zawsze gdy wyciągnę dłoń przed siebie w ciemność

i żaden kształt jej do siebie nie przywiąże

myślę o tych

które są jak strzał

odany precyzyjnie w czarne serce nocy

oddycham ich blaskiem przez usta jak powietrzem po burzy

oddycham ich blaskiem przez oczy jak powietrzem po burzy

aż moje palce będą swobodnie się zginać, prostować

a płuca się staną jak szklane, rozjarzone kule

jasność, jasność, tak, chcę być jasno oświetloną pustką,

która nie odczuwa czułości ani lęku,

kością z ich kości, krwią z krwi, czystą taflą światła

przez którą twoja ręka przejdzie jak rzez wodę

wiersz: joanna wajs

foto: vilia auto, kraków, 2012 

PROMO

promo video.

2013

reżyseria: michał biegański 

podziękowania dla : wojciech kleszcz

jestem wzruszona : ) 

Kozioł

cisza, bo mnie życie porywa. :-)

ale wieczorem uspokaja.

znalazłam stare tomiki,  całe pozakreślane, które tak bliskie były dawniej.

ten wiersz bardzo.

Paweł Kozioł -  ***

co powiedzą te miasta szlifowane

papierem ściernym mrozu i waszych gazet białym

światłem gotączki solą śniegu po którym

tak prześlizguję się obok twojego życia

nieobecny oddechem

nieobecny wierszem

co powiedzą te miasta którym niosę ogień

samotności a zresztą mniejsza o miasta dlaczego

im więcej mojego słowa tym więcej twojej ciszy

zaś moja cisza odbija się w lustrze

twojej bez śladu gdy stają naprzeciw

siebie nie wiedząc jak przyznać się do racji

autor mi nieznany, internety.

powrót do nożyczek

dzisiaj wreszcie udało mi się coś skleić!

Ostatnia prosta

Dziekuję za wsparcie - udało mi się wczoraj pokonać dwuletnią wiedzę z historii filmu powszechnego i niniejszym jestem na ostatniej prostej do licencjatu filmoznawcy. 

Został jeszcze niemiecki, ale to drobna w porównaniu z tym co przeszłam wczoraj, poprawka.

Można wreszcie wrócić do życia!

W ramach zapowiedzi - 

kadry z mojego promo video które powstaje pod okiem wybornego reżysera i fotografa Człowieka Kamery !

niech żyje dada!

Pierrot le fou

oglądam biliony filmów całymi dniami, ale ten dialog w specjalny sposób zapadł mi w pamięć. 

nie był to najwyborniejszy z wybornych filmów, ale uroczy na swój nowofalowy sposób. 

(dziękuję za ciepłe słowa w komentarzach. )

- Dlaczego jesteś smutna?

- Ponieważ mówisz do mnie słowami, a ja patrzę na ciebie poprzez uczucia.

- Nie da się z tobą rozmawiać. Brakuje ci tematów. Masz tylko uczucia.

- Nieprawda. W uczuciach tkwią tematy.