Kozioł

cisza, bo mnie życie porywa. :-)

ale wieczorem uspokaja.

znalazłam stare tomiki,  całe pozakreślane, które tak bliskie były dawniej.

ten wiersz bardzo.

Paweł Kozioł -  ***

co powiedzą te miasta szlifowane

papierem ściernym mrozu i waszych gazet białym

światłem gotączki solą śniegu po którym

tak prześlizguję się obok twojego życia

nieobecny oddechem

nieobecny wierszem

co powiedzą te miasta którym niosę ogień

samotności a zresztą mniejsza o miasta dlaczego

im więcej mojego słowa tym więcej twojej ciszy

zaś moja cisza odbija się w lustrze

twojej bez śladu gdy stają naprzeciw

siebie nie wiedząc jak przyznać się do racji

autor mi nieznany, internety.