Monice - Jarosław Borszewicz
tylko przy tobie
mogę leżeć w drewnianym łóżku
i nie myśleć
- jakżesz ono podobne do trumny
tylko przy tobie
jestem strumieniem
który nie cierpi na zanik pamięci
tylko przy tobie
świat nie rozpada się
na dwadzieścia trzy strony
tylko przy tobie
zdarzają się takie kwadranse
w czasie których nie myślę o śmierci
tylko przy tobie
umieram wolniej
ciszej
- po ludzku -
mogę leżeć w drewnianym łóżku
i nie myśleć
- jakżesz ono podobne do trumny
tylko przy tobie
jestem strumieniem
który nie cierpi na zanik pamięci
tylko przy tobie
świat nie rozpada się
na dwadzieścia trzy strony
tylko przy tobie
zdarzają się takie kwadranse
w czasie których nie myślę o śmierci
tylko przy tobie
umieram wolniej
ciszej
- po ludzku -
nieudane foto z warszawy z września, polaroid 35mm;
do tak bardzo poruszającego wiersza nieudaność mi pasuje
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz